Rynki kapitałowe z wyprzedzeniem dyskontują swoją przyszłość.
Według zwolenników analizy technicznej ceny akcji są ustalane na podstawie relacji między kupującymi a sprzedającymi, między popytem a podażą (bykami a niedźwiedziami). Natomiast w dłuższym okresie kursy walorów są podporządkowane trendom oraz związanymi z nimi prawidłowościami. Linie trendu są klasyczną metodą analizy technicznej. Identyfikują one trend i dają sygnały do wejścia na giełdę lub wyjścia z niej.
Na rynku papierów wartościowych występują trzy rodzaje trendów:
- wzrostowe – gdy ceny akcji kształtują się na coraz wyższym poziomie,
- spadkowe – gdy ceny akcji kształtują się na coraz niższym poziomie,
- formacje horyzontalne – gdzie większa część zwyżek i zniżek kształtuje się na zbliżonym pułapie cenowym. Formacja horyzontalna jest oznaką stabilizacji rynku, jak również może oznaczać fazę przejściową pomiędzy trendem wzrostowym a spadkowym lub odwrotnie.
Rynek charakteryzuje się cyklicznością, czyli występowaniem okresowych zmian w kierunku ruchu cen. Reasumując, zasady analizy technicznej ujmują w nieco inny sposób zjawiska zachodzące na rynkach papierów wartościowych, niż to ma miejsce w analizie fundamentalnej. Zwolennicy analizy technicznej odwołują się w praktyce do danych historycznych które nie maja bezpośredniego związku z daną spółką, lecz ujmują zjawiska w sposób ogólny, za pomocą którego wszystkie zdarzenia można podporządkować pewnym utartym zasadom. W analizie technicznej dużą rolę odgrywa również psychologiczny aspekt inwestowania oraz podejście do rynku w sposób całościowy, jako do złożonej struktury ludzkiej, gdzie sukces jest wnikliwą analizą ludzkiej psychiki i zachowania w określonych sytuacjach.
Linie trendu pozwalają również na wyznaczenie kanału trendowego. Są to dwie równoległe linie, w których górna przechodzi przez kolejne szczyty cenowe w danym okresie, a dolna przez dołki korekt. Każda z linii musi przechodzić przez przynajmniej dwa szczyty lub dwa dołki cenowe, aby można było mówić o jej wiarygodności.
Wykres 16. Trend wznoszący.
Wykres 17. Trend opadający.
Wykres 18. Formacja horyzontalna.
Im szerszy zasięg czasowy ma kanał trendowy, możemy sądzić, że tym większa jest siła uczestników rynku (byków w trendzie wzrostowym i niedźwiedzi w trendzie spadkowym) oraz większe prawdopodobieństwo, że dany trend będzie dłużej utrzymany. Istnieje również zależność między kątem nachylenia linii kanału trendowego a ramą czasową trendu.
Im kąt nachylenia jest większy, tym kolejne rekordy – maksima cenowe będą ustanawiane prędzej lub podczas rynku niedźwiedzia kolejne spadki kształtują się w krótszym okresie czasu. Kąt nachylenia kanału trendowego informuje inwestorów również o tym czy linia trendu ma swoje potwierdzenie w rynku.
Zawsze należy pamiętać, że wykreślenie kanału trendowego nigdy nie identyfikuje prawdziwości trendu. Aby mieć pełen obraz rynku należy posłużyć się wieloma narzędziami. Trzeba wiedzieć, że trend jest ściśle powiązany z obrotami. Pomocne w określaniu trendu są również średnie z dziesięciu lub piętnastu sesji, wykresy dzienne, tygodniowe i miesięczne, wskaźniki techniczne takie jak np. MACD, ROC, RSI. Dopiero po dokładnej analizie można określić jaka siła dominuje w danym okresie na rynku i jakie emocje rządzą inwestorami.