Analiza ekonomiczna jest pojmowana bardzo szeroko. Obejmuje bowiem zagadnienia związane z całokształtem działalności przedsiębiorstwa, czyli sytuację majątkową i finansową, analizę wzrostu i pozycji finansowej firmy, wynik finansowy, ocenę efektywności gospodarowania, koszty i przychody ze sprzedaży. Takie syntetyczne ujęcie pozwala na szybki pomiar i ocenę sytuacji finansowej. Sprawia to, że analiza finansowa znajduje powszechnie zastosowanie w życiu gospodarczym.
Analiza finansowa stanowi złożoną całość, na którą składają się stan finansowy i wyniki finansowe.
Stan finansowy jest ujęciem statycznym przedmiotu analizy, ustalonym na określony dzień. Obejmuje on stan wyposażenia przedsiębiorstwa w składniki trwałego i obrotowego, środki wykorzystywane na inwestycje, wartości niematerialne oraz finansowe pokrycie tych składników z kapitałów własnych lub obcych. Jest to związane z kształtowaniem się pozycji finansowej firmy, jej zdolnością płatniczą i kredytową, efektywnym lokowaniem wolnych środków pieniężnych.
Wyniki finansowe są natomiast dynamicznym ujęciem analizy. Ustala się je za pewien okres jako sumę wyników narastających w ciągu miesiąca, kwartału lub roku. Są to więc zyski lub straty w kwotach brutto lub netto. Wpływ na to mają następujące czynniki: przychody ze sprzedaży, koszty własne, podatki, dotacje, dywidendy. Osiągane wyniki finansowe prowadzą do dodatnich lub ujemnych zmian stanu finansowego przedsiębiorstwa. Stwarza to ścisłą zależność statycznego i dynamicznego ujęcia przedmiotu analizy.[1]
[1] L. Bednarski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, Warszawa 1999, s. 11-12.