Powyższe uwarunkowania sprawiają, że maksymalizacja zysku, stanowiąca podstawowe kryterium wyboru dla decyzji krótkookresowych, w przypadku decyzji inwestycyjnych takiego kryterium nie stanowi, a jest jedynie kryterium pomocniczym. Potrzeba uwzględniania w tych decyzjach czynników czasu i ryzyka, skłania do przyjęcia jako kryterium oceny przedsięwzięć inwestycyjnych raczej optymalizacji zysku, która zagwarantuje rozwój firmy w dłuższym horyzoncie czasowym i powiększy jej wartość. Opłacalna będzie więc realizacja tych przedsięwzięć, które podnoszą wartość firmy, a więc zapewniają jej rozwój w przyszłości.
Koniecznym warunkiem właściwego funkcjonowania rachunku ekonomicznego, opartego na kryterium wartości firmy, jest istnienie w gospodarce przejrzystych stosunków własnościowych. Wartość przedsiębiorstwa może bowiem być przedmiotem maksymalizacji tylko wtedy, gdy można w sposób nie budzący wątpliwości zidentyfikować jego właściciela, który jest zainteresowany powiększeniem swojego stanu posiadania i ma możliwość obrony własnych interesów [2, s. 9].
Wyznaczanie odpowiedniego kryterium oceny przedsięwzięć oraz zastosowanie właściwych metod rachunku opłacalności, przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych, pozwala wytyczyć prawidłowe kierunki rozwoju firmy, gwarantujące maksymalizację jej wartości. Wykorzystanie tych metod wymaga jednak, w pierwszej kolejności, opracowania prognozy przepływów pieniężnych charakteryzujących badane przedsięwzięcia rozwojowe w poszczególnych latach ich realizacji i funkcjonowania.