Narzędzia analizy finansowej

5/5 - (2 votes)

wykład z analizy finansowej

Miary zjawisk ekonomicznych:

  • Mierniki naturalne
  • Mierniki wartościowe
  • Mierniki umowne (normogodziny, tony przeliczeniowe)

Dla tego samego zjawiska można stosować równocześnie różnorodne mierniki. Charakteryzować one będą wówczas różne cechy tego samego zjawiska.

Postacie: wskaźnik, współczynnik

Kryterium Rodzaj wskaźnika
Statystyczny punkt widzenia 1.       Absolutne

a.       Absolutne rozmiary pojedynczego zjawiska

b.       Stanowiące różnicę (np. zysk)

c.       Średnia arytmetyczna

2.       Względne

a.       Wskaźnik struktury

b.       Odzwierciedlające związki przyczynowo – skutkowe (np. wydajność praacy)

c.       Indeksy (np. wzrostu cen)

Rozpatrywany przedmiot 1.       Statyczne – stan jednostki na pewien moment (np. suma aktywów

2.       Dynamiczne – wyniki ekonomiczne, strumienie (np. przychody)

Rozpatrywany podmiot 1. Wewnętrzne

a. Operacyjne (efektywności)

b. Finansowe (płynności finansowej)

2. Zewnętrzne

Stopień pojemności 1. Syntetyczne – o dużej pojemności (np. rentowność)

2. Cząstkowe – o małej pojemności (np. rotacja zapasów)

Narzędzia analizy finansowej

  1. Wskaźniki ekonomiczno – finansowe
  2. Syntetyczne zestawienia finansowe w ciągach czasowych (trendy badane na podstawie bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych)
  3. Związku między wskaźnikami (układy hierarchiczne – piramidalne, układy nierówności)
  4. Modele symulacyjne wycinkowe bądź kompleksowe (model dźwigni operacyjnej czy finansowej)

ANALIZA WSKAŹNIKOWA

Najprostsze i najczęściej stosowane narzędzie badawcze. Wygodny sposób uogólniania dużej ilości informacji i porównania uzyskanych wyników nie tylko w ramach jednostki, ale także wyników różnych jednostek

ZASADY OBOWIĄZUJĄCE PRZY KONSTRUKCJI WSKAŹNIKÓW:

  1. Zasada celowości – przedmiotem badań nie jest wskaźnik lecz określony obszar działalności
  2. Zasada odpowiedniości – obliguje do wiązania tylko takich wielkości, które pozostają ze sobą w logicznym związku i pozwalają na dokonywanie sensownej interpretacji
  3. Zasada współmierności – odpowiedni sposób wyrażenia powiązanych ze sobą wielkości
  4. Zasada porównywalności – dokonywanie nie tylko porównań wewnętrznych ale i zewnętrznych

UKŁADY NIERÓWNOŚCI WSKAŹNIKÓW

Stanowią relacje pomiędzy merytorycznie i logicznie ustanowionymi wielkościami ekonomicznymi z punktu widzenia ich dynamicznych zmian. Tworzone w celu efektywnego gospodarowania.

Stosowane w analizach porównawczych i zależnościowych. Są podstawową metodą diagnozowania charakteru zmian działalności gospodarczej przedsiębiorstwa.

Zmiany te mogą być rozpatrywane z punktu widzenia:

  • Wielokryterialnego charakteryzowania powstałych odchyleń
  • Rozpatrywania wzajemnych więzi i zależności zachodzących między określonymi zjawiskami, procesami i kategoriami.

 WZORCE NIERÓWNOŚCI

rE<rZN

rE – tempo wzrostu kapitału

rZN – tempo wzrostu zysku netto

rZ<rM<rS<rZN

rZ – tempo wzrostu zatrudnienia

rM – tempo wzrostu majątku

rS – tempo wzrostu sprzedaży

rK<rS<rZO<rZB<rZN

rK – tempo wzrostu kosztów

rZO – tempo wzrostu zysku operacyjnego

rZB – tempo wzrostu zysku brutto

 

RODZAJE PORÓWNAŃ
WEWNĘTRZNE

·         Porównanie z wielkościami postulowanymi

·         Porównanie w czasie (stałe, łańcuchowe)

ZEWNĘTRZNE

·         Porównanie z danymi średniego zakładu z branży

·         Porównanie z danymi kilku zakładów z branży

·         Porównanie z danymi średniobranżowymi

·         Porównanie wskaźników różnych branż średniobranżowymi

·         Porównanie ze standardami krajowymi, zagranicznymi

DOPROWADZENIE DO PORÓWNYWALNOŚCI poprzez wyeliminowanie:

  1. Zmian metodologicznych (różnice w sposobie liczenia i treści wielkości ekonomicznych)
  2. Zmian finansowych (zmiany cen towarów, wyrobów, zakupu materiałów, stawek amortyzacyjnych, składek ubezpieczeniowych)
  3. Zmian organizacyjnych (podział i fuzje podmiotów, wyłącznie różnorodnych działalności z trzonu firmy)
  4. Zmian przedmiotowych (zmiany o charakterze rzeczowym działalności firmy, zmiany technologiczne)

METODA ODCHYLEŃ BEZWZGLĘDNYCH I WZGLĘDNYCH

Odchylenia bezwzględne – różnice występujące w cechach tych samych zjawisk, ustalone przez porównanie z wzorcami, w czasie lub przestrzeni

Odchylenia względne – różnice występujące przy porównywaniu cech dwóch różnych zjawisk, z których jedno jest zjawiskiem podstawowym, drugie zaś towarzyszącym (badanym). Tempo rozwoju zjawiska podstawowego (B) określa tempo rozwoju zjawiska badanego (A)

POZYCJE T0 T1 ODCHYLENIA BEZWZGLĘDNE WSKAŹNIK  DYNAMIKI
A. KOSZTY RAZEM 4 000 4 400 400 110%
B. PRODUKCJA 800 920 120 115%

USTALENIA PRZY METODZIE ODCHYLEŃ WZGLĘDNYCH

  1. Czy istnieją cechy zjawiska podstawowego limitującego wysokość odchyleń cech badanego zjawiska (towarzyszącego)
  2. Jaki jest wskaźnik dynamiki cech zjawiska podstawowego
  3. Jak kształtowałaby się cechy badanego zjawiska, gdyby przyjęły tempo zmian cech zjawiska podstawowego?
  4. Jakie jest odchylenie między rzeczywistym stanem cech badanego zjawiska a stanem skorygowanym zgodnie z punktem poprzednim