wykład z analizy finansowej
Miary zjawisk ekonomicznych:
- Mierniki naturalne
- Mierniki wartościowe
- Mierniki umowne (normogodziny, tony przeliczeniowe)
Dla tego samego zjawiska można stosować równocześnie różnorodne mierniki. Charakteryzować one będą wówczas różne cechy tego samego zjawiska.
Postacie: wskaźnik, współczynnik
Kryterium | Rodzaj wskaźnika |
Statystyczny punkt widzenia | 1. Absolutne
a. Absolutne rozmiary pojedynczego zjawiska b. Stanowiące różnicę (np. zysk) c. Średnia arytmetyczna 2. Względne a. Wskaźnik struktury b. Odzwierciedlające związki przyczynowo – skutkowe (np. wydajność praacy) c. Indeksy (np. wzrostu cen) |
Rozpatrywany przedmiot | 1. Statyczne – stan jednostki na pewien moment (np. suma aktywów
2. Dynamiczne – wyniki ekonomiczne, strumienie (np. przychody) |
Rozpatrywany podmiot | 1. Wewnętrzne
a. Operacyjne (efektywności) b. Finansowe (płynności finansowej) 2. Zewnętrzne |
Stopień pojemności | 1. Syntetyczne – o dużej pojemności (np. rentowność)
2. Cząstkowe – o małej pojemności (np. rotacja zapasów) |
Narzędzia analizy finansowej
- Wskaźniki ekonomiczno – finansowe
- Syntetyczne zestawienia finansowe w ciągach czasowych (trendy badane na podstawie bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych)
- Związku między wskaźnikami (układy hierarchiczne – piramidalne, układy nierówności)
- Modele symulacyjne wycinkowe bądź kompleksowe (model dźwigni operacyjnej czy finansowej)
ANALIZA WSKAŹNIKOWA
Najprostsze i najczęściej stosowane narzędzie badawcze. Wygodny sposób uogólniania dużej ilości informacji i porównania uzyskanych wyników nie tylko w ramach jednostki, ale także wyników różnych jednostek
ZASADY OBOWIĄZUJĄCE PRZY KONSTRUKCJI WSKAŹNIKÓW:
- Zasada celowości – przedmiotem badań nie jest wskaźnik lecz określony obszar działalności
- Zasada odpowiedniości – obliguje do wiązania tylko takich wielkości, które pozostają ze sobą w logicznym związku i pozwalają na dokonywanie sensownej interpretacji
- Zasada współmierności – odpowiedni sposób wyrażenia powiązanych ze sobą wielkości
- Zasada porównywalności – dokonywanie nie tylko porównań wewnętrznych ale i zewnętrznych
UKŁADY NIERÓWNOŚCI WSKAŹNIKÓW
Stanowią relacje pomiędzy merytorycznie i logicznie ustanowionymi wielkościami ekonomicznymi z punktu widzenia ich dynamicznych zmian. Tworzone w celu efektywnego gospodarowania.
Stosowane w analizach porównawczych i zależnościowych. Są podstawową metodą diagnozowania charakteru zmian działalności gospodarczej przedsiębiorstwa.
Zmiany te mogą być rozpatrywane z punktu widzenia:
- Wielokryterialnego charakteryzowania powstałych odchyleń
- Rozpatrywania wzajemnych więzi i zależności zachodzących między określonymi zjawiskami, procesami i kategoriami.
WZORCE NIERÓWNOŚCI
rE<rZN
rE – tempo wzrostu kapitału
rZN – tempo wzrostu zysku netto
rZ<rM<rS<rZN
rZ – tempo wzrostu zatrudnienia
rM – tempo wzrostu majątku
rS – tempo wzrostu sprzedaży
rK<rS<rZO<rZB<rZN
rK – tempo wzrostu kosztów
rZO – tempo wzrostu zysku operacyjnego
rZB – tempo wzrostu zysku brutto
RODZAJE PORÓWNAŃ |
WEWNĘTRZNE
· Porównanie z wielkościami postulowanymi · Porównanie w czasie (stałe, łańcuchowe) |
ZEWNĘTRZNE
· Porównanie z danymi średniego zakładu z branży · Porównanie z danymi kilku zakładów z branży · Porównanie z danymi średniobranżowymi · Porównanie wskaźników różnych branż średniobranżowymi · Porównanie ze standardami krajowymi, zagranicznymi |
DOPROWADZENIE DO PORÓWNYWALNOŚCI poprzez wyeliminowanie:
- Zmian metodologicznych (różnice w sposobie liczenia i treści wielkości ekonomicznych)
- Zmian finansowych (zmiany cen towarów, wyrobów, zakupu materiałów, stawek amortyzacyjnych, składek ubezpieczeniowych)
- Zmian organizacyjnych (podział i fuzje podmiotów, wyłącznie różnorodnych działalności z trzonu firmy)
- Zmian przedmiotowych (zmiany o charakterze rzeczowym działalności firmy, zmiany technologiczne)
METODA ODCHYLEŃ BEZWZGLĘDNYCH I WZGLĘDNYCH
Odchylenia bezwzględne – różnice występujące w cechach tych samych zjawisk, ustalone przez porównanie z wzorcami, w czasie lub przestrzeni
Odchylenia względne – różnice występujące przy porównywaniu cech dwóch różnych zjawisk, z których jedno jest zjawiskiem podstawowym, drugie zaś towarzyszącym (badanym). Tempo rozwoju zjawiska podstawowego (B) określa tempo rozwoju zjawiska badanego (A)
POZYCJE | T0 | T1 | ODCHYLENIA BEZWZGLĘDNE | WSKAŹNIK DYNAMIKI |
A. KOSZTY RAZEM | 4 000 | 4 400 | 400 | 110% |
B. PRODUKCJA | 800 | 920 | 120 | 115% |
USTALENIA PRZY METODZIE ODCHYLEŃ WZGLĘDNYCH
- Czy istnieją cechy zjawiska podstawowego limitującego wysokość odchyleń cech badanego zjawiska (towarzyszącego)
- Jaki jest wskaźnik dynamiki cech zjawiska podstawowego
- Jak kształtowałaby się cechy badanego zjawiska, gdyby przyjęły tempo zmian cech zjawiska podstawowego?
- Jakie jest odchylenie między rzeczywistym stanem cech badanego zjawiska a stanem skorygowanym zgodnie z punktem poprzednim