Wynikami analiz finansowych zainteresowane są różne podmioty – na przykład banki. Przedsiębiorstwa bankowe zgłaszają zapotrzebowanie zarówno na analizy makroekonomiczne, jak i mikroekonomiczne, w tym analizy sytuacji finansowej obsługiwanych przez siebie klientów.[1] Banki są zainteresowane powiązaniami ekonomicznymi swoich klientów.
W konstrukcji siatki zależności przyczynowo – skutkowych w analizie wyniku finansowego wykorzystuje się także powiązania ekonomiczne. Największą wartością poznawczą ma ocena wyniku finansowego na tle wykorzystania czynników produkcji. Znane są metody dwu-, trzy-, i czteroczynników. Metodą uniwersalną, która kompleksowo oddaje zależność zysku na działalności operacyjnej od czynników produkcji jest metoda czteroczynnikowa. Metodą tą bada się wpływ na poziom zysku na działalności operacyjnej czynników ilościowych, a więc zmian w stanie zatrudnienia i w poziomie wyposażenia majątkowego jednego zatrudnionego oraz czynników jakościowych, nie wymagających często dodatkowych nakładów.[2]
Przedstawione powyżej sposoby analizy wyniku finansowego mają swoje zalety i wady. Wyniki tych metod uzupełniają się wzajemnie, naświetlają różne strony badanych zjawisk i wzbogacającą wartość poznawczą analizy finansowej w przedsiębiorstwie.
[1] M. Zaleska, Ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa przez analityka bankowego, Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej, Warszawa 2012, s. 10
[2] L. Bednarski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie przemysłowym, Warszawa 1987, s. 61 – 70.