prace

Analiza fundamentalna

Głosuj na tę pracę

Do podstawowych wad analizy fundamentalnej można zaliczyć:

  1. założenie, że spółka, której zyski rosły do tej pory, będzie umacniać się nadal – zyski spółek nie rosną, dlatego, że robiły to w niedalekiej przeszłości, lecz dlatego, że spółki są znakomicie zarządzane, dysponują coraz lepszą technologią i są świetnie promowane,
  2.  założenie, że tempo wzrostu utrzyma się na obecnym poziomie,
  3. domniemanie, że w życiu gospodarczym nie występują żadne fluktuacje – w gospodarce kapitalistycznej występują ekspansje i recesje, których skutki odczuwają niemal wszystkie przedsiębiorstwa,
  4. brak uwzględnienia faktu, że ceny rynkowe wyprzedzają wiedzę fundamentalną,
  5. jedną z poważniejszych wad analizy fundamentalnej jest przyjmowane założenie o utrzymaniu się obecnych tendencji ujawnianych w raportach finansowych. W prawdziwym życiu gospodarczym tendencje się zmieniają, co powoduje, że prognozowanie staje się znacznie utrudnione.

Sens analizy fundamentalnej polega nie na wskazaniu firm dobrych, ale na wyselekcjonowaniu spółek, które są lepsze niż ktokolwiek może przypuszczać, czy też sądzić. Analogicznie firmy kiepsko postrzegane przez rynek mogą stanowić doskonałe okazje inwestycyjne, jeśli oczywiście nie są aż tak złe jak to się powszechnie wydaje. Nie wystarczy, zatem przeprowadzenie dobrej analizy fundamentalnej – zarobić można jedynie wtedy, kiedy przeprowadzona analiza jest lepsza niż analiza konkurencji.

Przeciwnicy analizy fundamentalnej bardzo często podważają możliwość uwzględnienia bardzo dużej liczby różnego rodzaju ryzyk w sporządzanej wycenie spółki, w tym m.in. ryzyka stopy procentowej związane ze zmianą podstawowych stóp procentowych na rynku, ryzyka kursów walut na rynku, ryzyka siły nabywczej – zwane też ryzykiem inflacji, ryzyka politycznego związanego ze zmianami legislacyjnymi, podatkowymi itp.

Analiza trendu i porównawcza

5/5 - (1 vote)

Interpretacja wskaźników, stanowiąca niezbędny element analizy finansowej, jest najtrudniejszą jej częścią.

Za pomocą wskaźników można scharakteryzować wiele ekonomicznych aspektów działalności przedsiębiorstwa. Pozwalają one zidentyfikować mocne i słabe strony funkcjonowania przedsiębiorstwa, a także dostarczają informacji o zagrożeniach i szansach w jego działalności.

W analizie wskaźnikowej wyróżnić można:

  • analizę trendu,
  • analizę porównawczą.

Analiza trendu polega na porównaniu obliczonych dla danej firmy wskaźników na przestrzeni kilku lub kilkunastu okresów.

Analiza porównawcza polega na porównaniu obliczonych wskaźników ze wskaźnikami innych przedsiębiorstw (działających w tej samej branży) lub średnimi w danej branży. Porównanie musi dotyczyć tego samego okresu, a metodologia obliczania wskaźników powinna być identyczna dla wszystkich przedsiębiorstw. Analiza ta dostarcza więcej informacji niż analiza trendu, gdyż umożliwia dokonanie oceny sytuacji przedsiębiorstwa na tle konkurencyjnych firm.

Wskaźniki finansowe są bardzo często wykorzystywane do zarządzania firmą – Np. w analizie trendów, analizie międzyzakładowej (konkurencji), oceny wyników (osiągniętych w stosunku do planowanych) oraz do prognozowania.

Rachunek zysków i strat

5/5 - (1 vote)

Rachunek zysków i strat jest, obok bilansu i danych uzupełniających, częścią sprawozdania finansowego sporządzanego na dzień bilansowy. Rachunek ten przedstawia dokonania przedsiębiorstwa za dany okres, informuje o stopniu realizacji podstawowego celu działalności firmy, czyli o wysokości wyników finansowych w tym okresie. Jest on sporządzany we wszystkich przedsiębiorstwach bez względu na formę organizacyjno-prawną.

Informacje zawarte w rachunku zysków i strat mają szczególne znaczenie dla zestawienia i analizy źródeł zysków i strat, szczegółowej oceny przepływów środków pieniężnych, ustalenie rzeczywistej pozycji dochodowej przedsiębiorstwa, prognozowania wyniku finansowego, a zwłaszcza wnioskowania o przyszłej pozycji dochodowej oraz lepszego poznania zagrożeń.

Rachunek zysków i strat może być sporządzany w formie dwustronnej tabeli. Po prawej stronie tabeli wykazuje się sumy poszczególnych przychodów: ewentualne zyski nadzwyczajne, a po lewej koszty uzyskania przychodów: ewentualne straty nadzwyczajne. W sytuacji nadwyżki przychodów i zysków nadzwyczajnych nad kosztami ich uzyskania i ewentualnymi stratami nadzwyczajnymi, występuje zysk którego łączna kwota odpowiada jego wysokości zawartej w bilansie. W przypadku odwrotnym występuje strata- w układzie pionowym, w którym pozycje przychodów i kosztów zapisane są jedne pod drugimi, a różnica między tymi wielkościami stanowi wynik finansowy na poszczególnych poziomach działalności przedsiębiorstwa. Wynik finansowy jest syntetyczną miarą efektów finansowych osiągniętych przez firmę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Powstaje on na kilku poziomach, co prezentuje poniższa tabela.

Tabela. Rachunek zysków i strat.

KOSZTY I STRATY

PRZYCHODY I ZYSKI

A. Koszty działalności operacyjnej.

1. Wartość sprzedanych towarów i materiałów.

2. Koszty wytworzenia sprzedanych produktów.

3. Koszty sprzedaży.

 

4. Koszty ogólne zarządu

 

 

B. Zysk ze sprzedaży.

 

C. Pozostałe koszty operacyjne.

 

1.   Wartość sprzedanych składników majątku   trwałego.

2. Pozostałe koszty operacyjne.

 

D. Zysk na działalności operacyjne.

E. Koszty finansowe.

1. Odpisy aktualizujące wartość   finansowego majątku trwałego i krótkoterminowych papierów wartościowych.

2. Odsetki do zapłacenia.

F. Zysk netto na działalności   gospodarczej.

G. Straty nadzwyczajne.

H. Zysk brutto.

I. Obowiązkowe obciążenia wyniku   finansowego.

1. Podatek dochodowy od osób prawnych lub   osób fizycznych.

2. Pozostałe obowiązkowe obciążenia.

J. Zysk netto.

 A.Przychody ze sprzedaży. 

1. Przychody ze sprzedaży produktów.

 2. Przychody ze sprzedaży   towarów i materiałów.

 

 

 

 

 

B. Strata ze sprzedaży.

 

C. Pozostałe przychody operacyjne.

 

1. Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego.

2. Dotacje.

3. Pozostałe przychody operacyjne.

D. Strata na działalności operacyjne.

 

E. Przychody finansowe.

1. Dywidendy z tytułu udziałów.

 

 

 

2. Odsetki uzyskane.

F. Strata brutto na działalności   gospodarczej.

G. Zyski nadzwyczajne.

H. Strata brutto.

 

 

 

 

 

 

J. Strata netto.

Źródło: M. Sierpińska, D. Wędzki, Zarządzanie płynnością finansową w przedsiębiorstwie, Warszawa 1998, s. 27.

 

Jak wynika z powyższej tabeli rachunek zysków i strat pozwala na ustalenie wyniku finansowego na trzech poziomach:

– operacyjnym, który pozwala ustalić wynik operacyjny,

– finansowym, na którym ustala się wynik na działalności przedsiębiorstwa,

– nadzwyczajnym, który koryguje wynik na działalności gospodarczej o zdarzenie nadzwyczajne w celu uzyskania wyniku finansowego brutto.1

1 M. Sierpińska, D. Wędzki, Zarządzanie płynnością finansową w przedsiębiorstwie, Warszawa 1998, s. 26.

ZNACZENIE I RODZAJE ANALIZ

5/5 - (1 vote)

W działalności każdego podmiotu gospodarującego przeprowadza się analizę. Analiza ta powinna pozwolić z jednej strony na ustalenie, czy dotychczasowa działalność dała zamierzone efekty, z drugiej zaś na określenie kierunków i sposobów doskonalenia danej działalności. Ogólne pojęcie „analiza” oznacza rozbiór tj. rozłożenie pewnej całości na części składowe i rozpatrywanie każdej z nich osobno, dokonywane w procesie poznania i działalności praktycznej[1]. Analiza jest również metodą poznania obiektów i zjawisk złożonych przez ich podział na elementy proste i zbadanie powiązań między tymi elementami, szczególnie zależności przyczynowo – skutkowe. Analizę stanów i procesów ekonomicznych w przedsiębiorstwie nazywa się analizą ekonomiczną.

Analizę ekonomiczną definiuje się jako dyscyplinę naukową dotyczącą zespołu metod umożliwiających stawienie diagnoz gospodarczych w jednostkach organizacyjnych [2]. Z punktu przedmiotowego należy wyróżnić w niej przede wszystkim:

–         analizę makro – i mikroekonomiczną

–         analizę finansową i techniczno ekonomiczną

Analiza makroekonomiczna obejmuje badanie i ocen ę wielkości ekonomicznych zagregowanych, a więc ujmowanych głównie dla całej gospodarki narodowej.

Analiza mikroekonomiczna dotyczy badania i oceny działalności takich podmiotów gospodarczych, jak przedsiębiorstwo, gospodarstwo domowe czy pojedyncze osoby.

Treścią finansowej są wielkości ekonomiczne w wyrażeniu pieniężnym, w tym stan majątkowo – kapitałowy, wyniki finansowe oraz ogólna sytuacja finansowa przedsiębiorstwa.

Analiza techniczno –ekonomiczna oparta jest na wielkościach ekonomicznych w wyrażeniu rzeczowym lub osobowym i jedynie uzupełniająco wzbogacana pojęciami finansowymi [3].

W moim przypadku interesuje mnie przede wszystkim pojęcie „analizy finansowej”. Jak więc wynika z definicji analiza prowadzona jest w formie pieniężnej, a więc finansowej. Wyrażone są bowiem przychody osiągane przez firmę, koszty ich uzyskania oraz osiągnięty rezultat (zysk lub strata). W pieniądzu wyrażone są takie wielkości jak majątek, kapitały i zobowiązania, a także wartość bieżąca firmy [4].

Analiza finansowa jest częścią analizy ekonomicznej, która stanowi najwyższy stopień jej uogólnienia. Obejmuje zagadnienia związane z całokształtem działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Do zagadnień leżących w sferze zainteresowania analizy finansowej trzeba przede wszystkim zaliczyć [5]:

–         wynik finansowy i związane z tym oceną efektywności gospodarowania – rentowności,

–         koszty i przychody ze sprzedaży, sytuację majątkową oraz finansową, analizę wzrostu i pozycji finansowej przedsiębiorstwa.

[1] L. Bednarski „Analiza finansowa przedsiębiorstw” PWE Warszawa 2000 str. 7.

[2] J. Więchowski „Analiza ekonomiczna w przedsiębiorstwie przemysłowym” PWE, Warszawa 1988, str.32.

[3] L. Bednarski, op. cit. ,str.7

[4] Bien „Analiza sytuacji finansowej”, str.79.

[5] Waśniewski „Analiza finansowa w przedsiębiorstwie” Warszawa 1997r., str.15

Rodzaje analiz

5/5 - (2 votes)

Biorąc pod uwagę stopień rozwinięcia metod analizy w przeprowadzanym badaniu przedmiotu, wyróżnić można:

  • analizę elementarną, która obejmuje rozłożenie badanego przedmiotu na elementy bez ustalania wzajemnych związków,
  • analizę funkcyjną, która uwzględnia związki między składnikami badanego przedmiotu,
  • analizę logiczną, która uwzględnia logiczne stosunki składników badanego przedmiotu.[1]

Biorąc pod uwagę tok analizy można wyróżnić:

  • analizę dedukcyjną, w której przechodzi się od skutków do przyczyn,
  • analizę indukcyjną, w której najpierw rozpatruje się zjawiska szczegółowe, a następnie przechodzi do zjawisk bardziej złożonych.[2]

Biorąc pod uwagę różny stopień pogłębienia badania wskaźników, wyodrębnia się:

  • analizę porównawczą, która polega na określeniu bezpośrednich związków kształtujących się między wskaźnikami ekonomicznymi, co pozwala na ustalenie odchyleń oraz dokonanie na ich podstawie ogólnej oceny;
  • analizę przyczynową, która polega na ustaleniu odpowiednio wyizolowanych czynników, które pociągnęły za sobą określone uprzednio odchylenia, oraz stopnia intensywności ich oddziaływania.[3]

[1] L. Bednarski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 2002, s.15.

[2] Ibidem, s.15.

[3] Ibidem, s.16.