Użytkownicy sprawozdań muszą mieć możliwość porównania informacji finansowej z kolejnych okresów sprawozdawczych dla oceny kierunku zmian w dokonaniach firmy i w jej sytuacji finansowej. Muszą oni mieć możliwość porównania sprawozdań finansowych różnych firm w celu oceny dokonań swojej firmy oraz jej sytuacji finansowej w relacji do innych firm. Dlatego też informacja finansowa powinna być przedstawiana konsekwentnie według tych samych zasad.[1]
Wiarygodność oznacza, że informacja jest wolna od materialnych błędów i stronniczości. Wówczas użytkownicy mogą na niej polegać jako na reprezentującej wiernie to, co ma za swoją treść. Informacja jest wiarygodna, gdy ma następujące cechy:
- wierność prezentacji – polega na prawdziwym odzwierciedleniu istotnej treści informacji.
- przewaga treści nad formą – oznacza, że informacja powinna wiernie przedstawiać transakcje i inne zdarzenia zgodnie z ich treścią i ekonomicznymi realiami, a nie tylko zgodnie z ich formą prawną.
- neutralność – sprawozdania finansowe nie są neutralne, jeśli poprzez selekcję lub sposób przedstawienia informacji wpływają na podejmowanie decyzji lub osąd w celu uzyskania przewidywanego rezultatu.
- ostrożność – jest to włączenie stopnia przezorności do osądu potrzebnego przy dokonywaniu przewidywań w warunkach niepewności w taki sposób, że aktywa lub dochody nie są zawyżane, a zobowiązania i koszty nie są zaniżane.
- kompletność – pominięcie szczegółów może spowodować niewiarygodność informacji i wprowadzić użytkownika w błąd.[2]
Źródłami informacji wykorzystywanymi w analizach ekonomicznych są bilanse, rachunki wyników i rachunki przepływów pieniężnych. Są one podstawą do przeprowadzania analizy i oceny działalności firmy przez jej zarząd, właścicieli, jak również współpracujące podmioty gospodarcze – banki, dostawców, potencjalnych inwestorów.
Bilans i rachunek wyników stanowią podstawę do statycznej i dynamicznej oceny stanu i wyników finansowych przedsiębiorstwa. Na ich podstawie sporządzany jest rachunek przepływów pieniężnych, który daje obraz przepływu środków pieniężnych w przedsiębiorstwie oraz orientację w kierunkach ich zagospodarowania.[3]
Każde sprawozdanie, w tym w szczególności finansowe, winno odpowiadać wymogom prawidłowości merytorycznej i formalno- rachunkowej. Prawidłowość merytoryczna sprawozdawczości polega na zgodności jej danych ze stanem faktycznym. Natomiast prawidłowość formalno-rachunkowa polega na zgodności jej z obowiązującymi przepisami oraz zgodności pod względem arytmetycznym.[4]
[1] E. Kalwasińska, Rachunkowość finansowa, Warszawa 1995, s. 18.
[2] E. Kalwasińska, op. cit, s. 18.
[3] M. Sierpińska, T. Jachna, op. cit., s. 40.
[4] L. Bednarski, R. Borowiecki, J. Duraj, E. Kurtys, T. Waśniewski, B. Wersty, op. cit., s. 25.