Analiza fundamentalna

Głosuj na tę pracę

W literaturze można znaleźć wiele definicji analizy fundamentalnej. Według jednej z nich[1] jest to metoda przewidywania przyszłych ruchów cen instrumentu finansowego na podstawie czynników i danych ekonomicznych, politycznych oraz środowiskowych, które w jakikolwiek sposób mogą wpłynąć na poziom popytu i podaży na dany instrument.

Analiza fundamentalna koncentruje się na emitencie papieru wartościowego oraz otoczeniu ekonomicznym, w który on funkcjonuje. W niniejszej pracy tym otoczeniem będzie cała branża farmaceutyczna.

W ramach analizy finansowej badana jest kondycja finansowa, silne i słabe strony oraz perspektywy rozwoju spółki. Na tej podstawie odpowiada się na pytanie czy warto zainwestować w papiery wartościowe danego przedsiębiorstwa. Kompleksowej analizie kondycji emitenta towarzyszy również analiza jego otoczenia makroekonomicznego, co pozwala na wybór firmy o najlepszych perspektywach w przyszłości.

Analiza fundamentalna służy do określania opłacalności inwestycji w akcje spółki na podstawie wszechstronnej oceny spółki opartej o dane (ekonomiczno-finansowe) z przeszłości. Do wniosków dochodzi się po analizie wyników z minimum trzyletniego okresu działalności spółki. W celu osiągnięcia bardziej prawdopodobnego wnioskowania należy wydłużyć analizę o dane sprzed pięciu lat.

W przypadku polskiego rynku i Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie dysponujemy dla części spółek wystarczającą ilością danych do podejmowania decyzji. W przypadku pierwszych 10-15 spółek, które jako pierwsze zadebiutowały na giełdzie, dysponujemy pewnym materiałem porównawczym, który sięga 1992 roku. Jeżeli chodzi o spółki branży farmaceutycznej… tutaj trzeba sprawdzić.

Analiza fundamentalna bierze pod uwagę następujące czynniki:

  • politykę fiskalną i monetarną;
  • ogólny klimat ekonomiczny;
  • zdarzenia polityczne;
  • pozycję finansową spółki;
  • sytuację w poszczególnych branżach.

Analiza fundamentalna udowodniła empirycznie, że istnieje silna korelacja pomiędzy wzrostem zysku spółki, a wzrostem kursu.

Źródłami informacji w analizie fundamentalnej są:

  • prospekt emisyjny.
  • okresowe i roczne raporty,
  • analizy rynkowe,
  • wskaźniki ekonomiczne.

W analizie stosuje się też czynniki niemierzalne takie jak pesymizm lub optymizm. Oprócz tego, niezmiernie ważne jest przeprowadzenie analizy wartości bilansowych i z rachunku wyników pod kątem ich struktury jak i tempa zmian.

Dwoma najważniejszymi wskaźnikami jest tempo zmiany przychodów i tempo zmiany zysku. Należy analizować wskaźniki zewnętrzne dotyczące całej gospodarki tj. indeksy produkcyjne, poziomy stóp procentowych i sprawozdania bilansu państwowego – określamy, w jakiej fazie cyklu koniunkturalnego jest cała gospodarka (za pomocą wskaźników zewnętrznych), następnie wskaźniki wewnętrzne tj. wskaźniki płynności, aktywności, rentowności, zadłużenia oraz struktury i dynamiki wartości z bilansu i rachunku wyników poszczególnych przedsiębiorstw – rozważenie sytuacji ekonomicznej poszczególnych spółek (za pomocą wskaźników wewnętrznych).
Ważne są wartości bezwzględne charakteryzujące daną spółkę tj. wielkość majątku, produkcji, zatrudnienia i kapitału – określenie wartości bezwzględnych jest ściśle związana ze skłonnością do ryzyka poszczególnych banków (lub graczy).

Każdy stosujący to podejście do analizy musi sam wybrać czy kupować akcje dużych, renomowanych firm o małym ryzyku inwestycyjnym, czy też postawić na małe, nowe i prężne spółki, które w krótkim czasie mogą podwoić zyski lub stanąć na krawędzi bankructwa.


[1] Budziak T. „Ile warte jest przedsiębiorstwo”, Poltext, Warszawa 1991, s. 37.

Dodaj komentarz